Plettenberg Bay

Beste medereizigers en harde werkers. De allerbeste groeten vanuit Plettenberg Bay. Op dit moment hebben we een fraai overnachtingadres gevonden aan het Keurboomstrand, een locatie midden in een nature reserve, eerste klas. Helaas hebben we er vanmiddag niet veel van gezien, want het was vreselijk beestenweer.

Vanmorgen rond een uur of negen vetrokken uit Addo en via Port Elizabeth, langs de kust, naar het westen getoerd. We rijden verschillende binnenwegen waaronder de “102” die parallel lang de doorgaande weg, de N2 ligt. Alleen rijden wij door allerlei leuke plaatsjes. De moeite waard.

In de omgeving van de Blouwkransbridge kan je bungeespringen vanaf de brug. Dit is werelds hoogste springmogelijkheid van totaal 216 meter. Voor mij te weinig …. Dus ik heb het ook maar niet geprobeerd. Vreselijk!. Maar goed je mag niet alles leuk vinden.

Het Tsitsikamma nationaal Park is een geweldig mooi wandel gebied. Bij voorkeur moet je daar dan een dag of vijf aan besteden.

Nadat we de Blouwkransrivier hadden overgestoken zagen we vreemde wolken over de bergen heen komen, een soort mist die razend snel naar beneden kwam. We wisten niet wat dit was. Het wordt ook koud. In zo’n 10 minuten tijd zakte te temperatuur van ruim 24 graden naar net boven nul!. Er steekt een storm op en het begint te hagelen. Binnen een minuut is alles wit. Grote hagelstenen vallen op de auto. We stoppen op de snelweg. Even later staat alles vast. We kunnen elkaar niet aanschreeuwen in de auto. Een enorm kabaal op het dak en de ruit van de auto. Eé n dametje zit met een vest over haar hoofd in de auto alsof ze verwacht dat de hagelstenen zo groot als paaseieren er doorheen zullen komen. Het duurt ruim een kwartier voor het minder wordt. Alles is wit in de omgeving. Het smetwater loopt als een rivier door de goten langs de weg. Daarna gaat de hagel over in regen en voorlopig wordt het ook niet droog. We komen een half uurtje laten op onze bestemming aan en laden de auto snel uit. Morgen kijken we wel of er ook schade aan de auto is. Mogelijk valt het wel mee, nog even afwachten.

‘s Avonds heb ik weer een poging ondernomen om wat verhalen op de weblog te zetten. Hopelijk is het gelukt. Het is nu vrijdagavond 24 april, morgen willen we in het Robberg Nature Reserve gaan wandelen. De rest van het programma staat nog niet vast. De planning voor de komende dagen gaan we dit weekend ook eens uitzoeken, want dat wordt wel tijd ….

De allerbeste groeten uit een nu regenachtig Zuid-Afrika, waar de temperatuur inmiddels weer aangenaam is geworden en rond de 20 graden ligt.

Robberg Nature Reserve.

Ook vanmorgen valt de regen er met bakken uit. Natuurlijk zijn wij niet bang voor een buitje, dus gewoon vertrokken. Rond een uur of elf zijn we gaan lopen, het op een na kleinste rondje, slechts 5 kilometer. Het is klimmen en klauteren over een mooi schiereiland. Onderweg zien we de zeehonden spelen in het water. Een kleine honderd van deze speelse beesten waren in de golven zich heerlijk aan het vernaken. Helaas hebben geen andere dieren gezien. Het pad wat we lopen is goed gemarkeerd, maar het is stijl, heel erg stijl en heel erg smal. Dit is normaal niet een pad wat je zou kiezen om een eindje te wandelen. We zijn al gauw een uurtje of 3 actief bezig om het eindpunt weer op een veilige manier te halen. De helft van de tocht heeft het geregend, daarna kwam de zon en is het de gehele dag droog gebleven en konden we op het dakterras van ons verblijf nog heerlijk van een glaasje echte Zuid-Afrikaanse wijn genieten.

‘s Avonds hebben we Plettenberg Bay nog even onveilig gemaakt en hebben we de spare ribs geproefd, wat de moeite waard was. Toen we terug wilden rijden stond de auto onder de straatverlichting. Pas toen zagen we het dak en de motorkap van de auto. Helemaal vol met putten van de hagel van gisteren. Dat is niet zo fraai. Hopelijk zijn we goed verzekerd, natuurgeweld is altijd een probleem, we hopen dat de auto zo vuil is dat dit de putten gaat opvullen ……. Als je bedenkt dat bij het vertrek alle schrammetjes zijn opgeschreven, tot en met de krassen op de velgen, dan kan je vermoeden wat dit gaat betekenen bij het afleveren van de auto in Cape Town.

Voor nu allemaal weer tot een volgende keer. Groet, Jan