Bird- en apen reserve.

Beste allemaal. Vanuit Plettenberg Bay is het maar een paar kilometer om zowel een apenpark en een vogel park te bezoeken. We rijden weer een klein stukje terug naar het Tsitsikamma gebergte en vinden twee leuke parken die het bezoek zeker waard zijn. Er zijn in deze omgeving diverse parken te vinden waaronder ook een slangentuin en olifantenopvang en leeuwenreservaat.
In het apenpark worden we rondgeleid door een gids die ons verteld hoe bijzonder dit park is. Verder was zijn dialect en mijn “engels” zodanig dat we het wel hebben verstaan, maar niet echt konden begrijpen. De gidsen zijn over het algemeen zeer enthousiaste personen die je voor weinig veel te vertellen hebben. Deze dus ook, maar wat jammer van het begrijpen. In het direct hiernaast gelegen vogelpark komen we zo’n beetje met alle vogels in aanraking die leven in dit gebied. Het is sfeervol en echt tropisch ingericht op een originele plaats Eigenlijk is het een stukje tropisch woud wat is aangepast om doorheen te wandelen.
Omdat je normaal papegaaien, parkieten en vele andere vogels, echt in alle soorten maten en kleuren, alleen thuis in een volière ziet vliegen, is dit echt een bijzondere belevenis. In beide parken moet je overige ns goed op je eigendommen letten. Voor je het weet is het weg en volgens de gids gebeurd dat vaak,vooral met waardevolle spullen ….. en je krijgt het nooit meer terug. In het vogelpark moesten ook de oorbellen uit …. gelukkig had ik daar geen last van, alhoewel ik zonder bril niet zoveel zie.
Helaas begon het halverwege de middag weer te regenen. Reden om terug te gaan en heerlijk van onze maaltijd te gaan genieten met “boeren worst”.[een Zuid-Afrikaanse]. Inmiddels waren de geheugenkaartjes vol en de batterijen van de camera’s leeg …
Terug gekomen kreeg ik even de gelegenheid wat laatste foto’s op de weblog te plaatsen en mail te checken. Op de weblog is het maximum aantal foto’s inmiddels wel bijna bereikt denk ik !! Ook de laatste teksten zijn er nog bijgezet. Soms denk ik dat de epistels makkelijker te schrijven dan te lezen zijn …… maar dat moeten jullie een mening over hebben en laat het dan maar weten. Ik heb nog een week of twee om wat bij te leren…. Overigens is dit een land om veel “westerse zaken” geheel te vergeten en af en toe eens goed te relativeren.

Had ik verteld dat ik sterk onder de indruk waren van de “getto’s” die aan de buitenwijken van Port Elizabeth aanwezig zijn? Vele vierkante kilometers, vol met bouwvallen van afval, golfplaten, stukken hout en plastics. Eindeloos lange hoge hekken er omheen, waarval de spijlen er op vele plaatsen toch al weer tussenuit zijn gehaald. Een grote modderpoel wat ook wel tuin en weg wordt genoemd. En …. zomogelijk een nog grotere begraafplaats en tussen in, waarbij bij de ingang bossen hout lagen om zelf een kruisje te maken en bij het graf te plaatsen. Confronterend en absurd. Even later rijdt je de stad binnen en wordt er een stadion gebouwd van vele, vele miljoenen euro’s om 6 wedstrijden te spelen voor het wereldkampioenschap voetbal in 2010! Overigens zijn veel Afrikaanse mensen blij en super enthousiast dat dit kampioenschap in HUN land wordt gespeeld. Ze horen er toch nog bij!!!

Voor een aantal collega’s kan ik melden dat het “trekken” hier prima verloopt, ten kosten van het “reizen“. Voor de goede orde, soms kom ik wel in de verleiding, maar ik kan het [soms onder druk] weerstaan. Trekken geeft meer mogelijkheden, als je kan kiezen ….
Tot een later moment en een groet voor allen. Jan.


Mosselbaai.

Gisteren zijn we naar Mossel Bay gereden, via allerlei binnendoor-weggetjes, die soms stijl, smal, altijd onverhard en soms door riviertjes doorkuisen. Via Knysna [die stad is inderdaad niets bijzonders Joyce!!] en George komen we in de stad aan, die we eerst hebben verkend en natuurlijk een ijsje bij de KFC gehaald en verder op zoek naar wat bijzonderheden. Ons Park Hostel is deze keer een oud Victoriaans huis in het centrum van de stad. Stijlvol en nog deels origineel ingericht. Leuk ingerichte kamers om heerlijk te lezen, eten of tv te kijken en allemaal met prachtig meubilair. Het is steeds weer een verrassing waar te terecht komt.
Vandaag wordt het museumcomplex van Bartolomeu Dias bezocht. In 1988 is het museum geopend om te vieren dat 500 jaar de Portugees mijnheer Dias hier aan land is gekomen. Een replica van zijn schip is in 1987 gebouwd in Portugal, daarna naar Mossel Bay gevaren, waar het op 3 februari 1988 is aangekomen. Er is een speciaal museum gebouwd waar de replica is ondergebracht.
Er is ook een speciale brievenbus. De post van hieruit verzonden krijgt een speciaal poststempel. Hier staat ook de “Postkantoorboom”. In de 16e eeuw lieten zeelieden berichten voor elkaar achter in een schoen, hangend aan een boom als die naast het museumgebouw staat! Natuurlijk heb ik ook post in de schoen gedaan ….

Nadat we het museum hebben bekeken, zijn we naar de punt gegaan en is een wandeling gemaakt op de kop van de baai. Gisteren hebben we hier honderden dolfijnen zien duikelen en spelen, Een prachtig gezicht, maar juist te ver om er nog leuke foto’s van te maken.
Maar ….. we hebben ze wel gezien!! Helaas is het nog te vroeg in de tijd om hier walvissen te spotten. Nog ongeveer anderhalve maand wachten voordat ze vanuit het Antarctische gebied weer naar de kust komen van Zuid-Afrika. Heel misschien kunnen we ze zien bij het Robbeneiland, daar komende ze iets vroeger langs als ze naar het noorden trekken.
Ons verblijf hier is bijna ten einde, morgen gaan we landinwaarts, richting Oudtshoorn. Ons verder plan moet nog beraamd worden.
SeeYouLater, bij de struisvogels ……